Etiket Arşivleri: deprem

Beraberiz Derneği, Adalet Peşinde Alileler Platformu ve Depremzede Aileler, Ankara Mülkiyeliler Birliği'nde ortak bir basın açıklaması yaptı

23 Nisan’daki İstanbul depremi, depreme hazırlık noktasındaki eksiklikleri yeniden gösterdi. Özellikle devlet tel tel döküldü

Gerçeği unutursan her şeye inanırsın. “Aa bizim çocuğumuz yok, demek aile değilmişiz” dersin. “Büyük deprem geliyor”a inanıp, arabaya atlayıp saatler içinde şehri terk edebilirsin. İBB’ye bir operasyon daha yapılınca “belli ki bir şeyler dönüyor” de diyebilirsin. Gerçeklerin duygularımıza göre değiştiği “post-truth/gerçek ötesi çağı” da tükettik. Çok affedersiniz, “çamur truth” çağındayız. Bence...

Deprem, İstanbul’a jeolojik yapısının ve yapı tarihinin biçtiği kader… İktidar ise kente ve Türkiye’ye talihinin biçtiği keder. Kader işte bu kederle aşırı politik oluyor!

Maraş merkezli depremin üzerinden iki yıl geçti. Deprem Mağdurları ve Kayıp Yakınlarıyla Dayanışma Derneği’ne (DEMAK) göre hala 38’i çocuk 142 kişiden haber alınamıyor. Depremde eşi ve bir çocuğunu kaybeden Uğur Aslan’ın 3 yaşındaki oğlu Furkan da kayıplar arasında. Aslan oğlunun kaçırıldığını iddia etti

6 Şubat depremlerinin 2'inci yılında Ankara Emek ve Demokrasi Güçleri'nin çağrısıyla Yüksel Caddesi'nde bir araya gelen kitle, buradan polis engellerini aşarak öfkeli sloganlarla Madenci Anıtı'na yürüdü

Erdoğan Adıyaman’da düzenlenen törende Cengiz’den Limak’a Kalyon’a, Demirören’den Bayraktar ve Şaheng’e kadar birçok patrona plaket dağıttı. Depremden nemalanan, vadettikleri bağışları bile ödemeyen onlar değilmiş gibi

6 Şubat depremleri, engelliler için yalnızca binaları değil, bağımsız yaşamı da yıktı. Konteynerlerde sıkışıp kaldılar, şehirlerden uzaklaştırıldılar, hastanelere ulaşamadılar. "İki yıl geçti, hiçbir şey değişmedi" diyen depremzede engelliler, hâlâ erişilebilir bir yaşam bekliyor

6 Şubat depremlerinde en büyük insan kaybının yaşandığı yerle bir olan Antakya’da halkın sevdiklerini anmasının karşısına polis barikatları çıkarıldı

Kan emici sömürgenlerin duymak istemedikleri “SESİMİ DUYAN VAR MI?” çığlıklarını yüreğimizde, beynimizde hissedip deprem bölgelerine nasıl koştuysak; bugün de aynı insani ve devrimci, dayanışmacı duygularla onların sesi olmaya devam edeceğiz.